เมื่อ @1500miles พูดถึง @paipibat

@1500miles


Bio:

หลายปีก่อน ยังมีชายคนหนึ่งพายเรือคายัคลำเล็กๆ ฝ่าไปกลางมรสุมของทะเลอันดามันเพียงลำพัง 1 ปี 6 เดือน 5 วัน กับเส้นทาง 1500 ไมล์ทะเลของน่านน้ำไทย



ข้อความทวีต เมื่อ 30 ธค 8:00 pm

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

ผมเข้ามาในทวีตเตอร์ เมื่อต้นเดือนกันยายน สัปดาห์เต็มๆ ที่นั่งอ่านความคิดและชีวิตบางส่วนของหลายท่าน ทำให้ผมมั่นใจและศรัทธา 

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

30 กว่าท่านที่ผมติดตาม ล้วนแต่เป็น Twitter Celeb ทั้งสิ้น ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับ Star Celeb

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ผมนั่งมองตัวอักษรมากมายที่หลั่งเป็นสายธารความคิดอย่างตื่นเต้น ผู้คนคุณภาพกำลังปล่อยของที่สะสมมาตลอดชีวิตในนี้

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ความมหัศจรรย์ไม่ได้จบแค่นั้น ผมเริ่มคุ้นเคยกับภาพแทนตัว หรือที่เรียกว่า "avatar" แค่เห็นบางทีก็ยิ้ม หัวเราะ อบอุ่น และเบื่อหน่าย

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

มันคือ Character ที่แต่ละท่านแสดงตัวตนออกมานั่นเอง ลึกกว่านั้น..ผมเริ่มทายถึงอาชีพ นิสัย ความจริงใจ และการให้

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

ความลังเลนิดหน่อยก็คือ ถ้าเป็นอย่างนั้น..ทวีตเตอร์จะแตกต่างอะไรไปจากโลกภายนอกล่ะ ก่อนเลิก..ผมตัดสินใจฟอลโลทวีตเพิลมาอีกพันคน

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

 บนสองจอเครื่องตัดต่อของผมที่ดอนหวาย ตัวอักษรไหลอย่างต่อเนื่องยิ่งกว่า "เมทริก" และบางทวีตเริ่มกระโดดออกมาแสดงความแตกต่าง

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

 ผมเริ่มทักทาย แสดงตน และโต้ตอบกับทวีตเพิ้ลที่มีตัวอักษรแตกต่างเหล่านั้น แล้วทวีตเตอร์..ก็ดึงดูดผมเข้าสู่วงโคจรอย่างลืมตัว

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

 

สัปดาห์ที่สอง..ชีวิตผมหลั่งสาร "เอ็นดอร์ฟิน" เต็มที่ ปิติเกิดขึ้นสลับกับความหวังครั้งแล้วครั้งเล่า และผมเริ่มรู้จัก "RT" 

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

ผมเคยใส่ "RT" นำหน้าทุกทวีต จนโดนด่าจากหลายๆ ท่านมาแล้ว มันสุดยอดมาก..เป็นอาวุธและช่อดอกไม้ได้ในเวลาเดียวกัน

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

แผ่นดินไหว 7.5 ริกเตอร์ ใกล้ๆ อินโดนีเซีย @paipibat แจ้งข่าวเตือนภัย ถึงได้เห็นพลานุภาพของ "RT"

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

ผมโทรแจ้งทุกอาสาฯ ให้แสตนด์บาย พร้อมเข้าทำงาน ติดบ้าง ไม่อยู่บ้าง สื่อสารสับสนบ้าง ส่ง SMS ก็ยุ่งยาก อะไรๆ ดูติดๆ ขัดๆ ในยามคับขัน

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

แต่บน Timeline ของทวีตเตอร์ ทุกทวีตเพิลช่วยกัน RT เตือนภัยสีนามิแบบกระชับ รวดเร็ว เป็นคลื่นข่าวที่กระจายวงออกไปอย่างไม่สิ้นสุด

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  

ผมมอนิเตอร์ข่าวทุกช่องทางตามประสบการณ์สินามิปี 2547 แต่วันนั้นไม่มีใครทำได้ชัดเจนแบบ Twitter เลย ทั้งแจ้งเตือนและยกเลิก

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

แรกๆ ทวีตเตอร์อาจสับสนบ้าง แต่พอตั้งหลักได้เราก็ให้ @paipibat เป็นแกนข่าว ผมมีหน้าที่ติดต่อผู้คนพื้นที่ภาคใต้และอันดามัน

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

ผมพบว่าไม่มีการแจ้งเตือนในพื้นที่ @paipibat ซึ่งอยู่ที่อเมริกา แจ้งเตือนว่าไม่เกิดคลื่น เรา RT ยกเลิกเบ็ดเสร็จภายในไม่กี่นาที

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

อีกหลายนาที..สื่อฯ และข่าวสารอื่นๆ พากันแจ้งยกเลิกข่าวสึนามิกันจ้าละหวั่น แต่ใน timeline เราคุยกันถึงเรื่องอื่นไปแล้ว

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

หลังอะดรีนาลีนหลั่ง..ผมมักจะอ่อนเพลียและไม่อยากทำอะไร แต่คืนนั้นจิตอาสาฯ ภายในใจกลับตื่นเต้นจนต้องคว้าเรือไปพายตอนเที่ยงคืน

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

คนเรา..ยามคับขัน จะกลับไปสู่สัญชาติญาณของธรรมชาติ นั่นคือ นึกถึงตัวเอง แบ่งปันและช่วยเหลือกัน

 

  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  

30 ธค 10:33 pm

 

@paipibat  ตอบ

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

@1500miles พี่ครับ ขอบคุณมาก อ่านข้อความที่ทวีตแล้วรู้สึกดีใจมากครับ ที่ @paipibat เป็นประโยชน์และมีส่วนช่วยเหลือบ้าง

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

 

@1500miles ปีใหม่นี้ไม่ต้องส่ง สคส ให้ผมนะครับ แค่ได้อ่านข้อความที่พี่เขียน ก็มีความสุขแล้ว ขอบคุณมากครับ

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

 30 ธค 9:56 pm